Cerkiew zbudowano w XII w. i istniała do XV w. W latach 1884-1885 profesor I. Szaranevycz i O. L. Ławrecki na polu mieszkańca wsi Kryłos W. Figola i kowala Moszyńskiego odkopali fundamenty nieznanej świątyni. Jej nazwę ustalono na podstawie przekazów, zapisanych w latach 80. XIX w. przez I. Szaranevycza od zakrystiana kryłosowskiej cerkwi Zaśnięcia NMP Petra Małanija. Nazwa ta, oczywiście, była tylko wskazówką na miejscowość, gdzie znajdowała się budowla. Wzmianka o wsi o takiej nazwie znajduje się w „Aktach ziemskich”, które informują, że w 1458 r. starosta halicki Stanisław z Chodcza sprzedał za 25 hrywien opiekę nad klasztorem Kryłosowskim i wsią Podhorodzie, a Zwiastowanie lwowskiemu wikariuszowi Romanowi ze wsi Ostapowycz. Kwestia funkcjonalnego przeznaczenia cerkwi Zwiastowania jest jeszcze niedostatecznie zbadana. Jak wiadomo, przeważająca większość miejscowości, których nazwa związana jest ze świętami religijnymi lub jednym ze świętych chrześcijańskich, zakładana była wokół klasztorów o tej samej nazwie. W takim przypadku sama świątynia również pierwotnie powinna należeć do tego klasztoru. Ponieważ jednak archeolodzy na chwilę obecną nie znaleźli żadnych przekonujących dowodów na zamieszkiwanie tu mnichów, nie ma podstaw, by uważać cerkiew Zwiastowania za klasztorną świątynię. W latach 1987 i 1990 cerkiew Zwiastowania ponownie badała ekspedycja archeologiczna Instytutu Nauk Społecznych Akademii Nauk Ukraińskiej SRR pod kierownictwem W. Aulich.